sonsuzluk potansiyeli ve yüzüme değen rüzgar sesi

başladığın yere döndüğünde; sadece ateş yanıyordu

bizi sıkı tut ki elimizden düşmeyelim

katlanmak zorunda bırakıldığımız yoksunluklardan dolayı

kendi haline bırakalım bakalım, düşünsün taşınsın

babayla vedalaşma sahnesi

şimdi yalnızlıktan kim koruyacak bizi

sanki bir yerlerde birileri bizim için böyle bir yazgı belirlemiş

ufuk noktasının ötesi

düşük bir seviyede mükemmel olmanın aşırı sevinci

daha çok savaş sanatını andıran bir oyun